Poruszanie się w różnorodnych środowiskach, takich jak teren leśny czy zurbanizowany, prowadzenie rozpoznania artyleryjskiego zarówno w dzień, jak i w nocy, penetrowanie pomieszczeń i przeszukiwanie budynków, przeprowadzanie szturmów na obiekty, strzelanie sytuacyjne, a także wykorzystanie nowoczesnego KTO Rosomak z systemem ZSSW-30 wobec sił przeciwnika czy ewakuacja rannych – to wszystko stanowiło część intensywnego treningu dla żołnierzy 3 Podkarpackiej Brygady Obrony Terytorialnej oraz 21 Brygady Strzelców Podhalańskich, którzy wspólnie z 101st Airborne Division doskonalili swoje umiejętności z zakresu taktyki specjalnej na obszarze Podkarpacia. Dzięki efektywnej współpracy i skutecznej komunikacji, budujemy solidne międzynarodowe doświadczenie.
W okresie od 21 do 23 lutego 2024 roku, żołnierze 3 Podkarpackiej Brygady Obrony Terytorialnej aktywnie rozwijali swoje umiejętności poprzez uczestnictwo w szkoleniu z udziałem 21 Brygady Strzelców Podhalańskich oraz 101st Airborne Division. Kluczową rolę odegrało perfekcyjne zrozumienie i zastosowanie abecadła wsparcia ogniowego podczas wspólnego treningu z sojusznikami. W duchu zasady „jeden zespół, jedna misja”, żołnierze z Podkarpacia doskonalili swoje umiejętności przez trzy dni, ćwicząc zarówno w dzień, jak i w nocy.
Podczas intensywnego szkolenia skupiano się na doskonaleniu procedur działania Sekcji Obserwatorów Ognia Połączonego w ramach realizacji procedur CAS/TGO. Żołnierze przeprowadzali także rozpoznanie artyleryjskie oraz organizowali posterunki obserwacyjne zarówno w terenie leśnym, jak i zurbanizowanym. W każdym etapie manewrów polscy żołnierze efektywnie współpracowali z sojusznikami z 101st Airborne Division. Głównym celem było skuteczne wykonanie zadań oraz ich planowanie w zróżnicowanym terenie, od leśnego po miejski. Wzbogacanie umiejętności żołnierzy przekłada się na ich zdolność dynamicznej reakcji na różne zagrożenia, zamiast jedynie przestrzegania ustalonych procedur.
W ramach zajęć żołnierze ćwiczyli planowanie oraz prawidłowe podejście do miejsca w którym organizowali posterunek obserwacyjny. Ćwiczenie było odzwierciedleniem realnych warunków, bo oddziaływała na nas drużyna podgrywająca stronę przeciwną utrudniała nam podejście do punktu obserwacyjnego, wykorzystując przy tym amunicje treningową UTM. Po zajęciu punktu prowadziliśmy rozpoznanie artyleryjskie, wykrywaliśmy cele i wzywaliśmy wsparcie ogniowe z powietrza wg procedury CAS/TGO. Realizacja tej procedury opiera się głównie o działanie lotnictwa przeciwko celom przeciwnika znajdującym się w pobliżu sił własnych i wymaga dokładnej koordynacji działań lotnictwa a z ogniem i ruchem tych sił. Oczywiście wszystko odbywało się w języku angielskim. Meldunek CAS kierowaliśmy do obserwatorów JTAC/ 1-35 AR, a oni przekazywali to do Bezzałogowego Statku Powietrznego MQ-9 Reaper. Pod względem procedur nie ma to znaczenia czy CAS będzie realizowany przez samoloty, śmigłowce czy BSP, natomiast różnice będą odzwierciedlone w taktyce działania
kpr. Robert, żołnierz 3 Podkarpackiej Brygady OT.
Uczestnicy szkolenia jednogłośnie podkreślają, że jest to dla nich wyjątkowe doświadczenie. To już kolejna edycja cyklicznych treningów, podczas których żołnierze 3 Podkarpackiej Brygady Obrony Terytorialnej współpracują z doświadczonymi amerykańskimi komandosami. Takie ćwiczenia nie tylko uczą efektywnego współdziałania w środowisku międzynarodowym, ale także wzmacniają interoperacyjność oraz stawiają żołnierzy w sytuacjach wymagających samodzielności podczas planowania i realizacji różnorodnych operacji niekonwencjonalnych.
Aktywna współpraca z Sekcjami Obserwatorów Ognia Połączonego z 21 Brygady Strzelców Podhalańskich oraz 101st Airborne Division przyczyniła się do osiągnięcia kluczowych celów szkoleniowych, które dodatkowo wzmacniają zdolność współdziałania. To potwierdza przekonanie, że siła tkwi w jednoczesnym działaniu, a wspólne wysiłki sprawiają, że jesteśmy silniejsi.
Rzeszów to duże miasto, które leży w obrębie naszego Stałego Rejonu Odpowiedzialności. Musimy się szkolić w terenie miejskim, by w razie zagrożenia wiedzieć, jak pomóc mieszkańcom. I oczywiście być przygotowani do ewentualnej walki zarówno w dzień jak i w nocy
