Na cukrzycę zapada coraz więcej Polaków. Obecnie ma ją już ponad 3 mln osób i mimo dotychczasowych działań edukacyjnych i profilaktycznych liczba ta sukcesywnie rośnie. Przewiduje się, że do 2030 roku ponad 10 proc. polskiej populacji będzie chorowało na cukrzycę. Podstawą optymalizacji leczenia cukrzycy przy jednoczesnej redukcji kosztów powinno być prawidłowe monitorowanie glikemii.
Dobra kontrola glikemii (stężenia glukozy we krwi – przyp. PAP) pozwala zapobiegać znacznej liczbie ostrych powikłań cukrzycy, a tym samym obniżać koszty leczenia doraźnego, w tym hospitalizacji, racjonalizować wydatki publiczne i jednocześnie poprawiać jakość życia pacjentów – podkreślają autorzy raportu „Nowoczesna opieka nad chorymi na cukrzycę”.
Według szacunków około 20 proc. chorych na cukrzycę nie wie, że choruje. Jak wynika z raportu Narodowego Funduszu Zdrowia pt. „Cukier, otyłość – konsekwencje”, największy oczekiwany wzrost liczby pacjentów do 2025 r. dotyczy cukrzycy – nawet do ok. 1 mln osób . Zgodnie z tymi prognozami, zachorowalność na cukrzycę w Polsce będzie stale rosła i w 2025 r. wzrośnie o 7 proc. w stosunku do 2018 r. Jeśli dynamika zachorowalności na cukrzycę utrzyma się, w 2030 roku w naszym systemie ochrony zdrowia będzie ok. 4,2 mln zdiagnozowanych chorych.
– Liczby mówią same za siebie – stoimy przed ogromnym wyzwaniem dla polskiego systemu opieki zdrowotnej i w konsekwencji dla budżetu państwa. Dlatego działania edukacyjne oraz takie, które zmierzają do lepszego leczenia cukrzycy są koniecznością na tu i teraz – mówi dr n. med. Jakub Gierczyński, MBA, ekspert systemu ochrony zdrowia.
– O cukrzycy mówi się jako epidemii XXI wieku. Skala tego problemu jest ogromna, ponieważ aż co druga osoba z cukrzycą typu 2 ma już objawy powikłań cukrzycy – ze strony układu sercowo-naczyniowego, nerek, oczu, skóry i innych – istotnie wpływających zarówno na jakość, jak i na długość życia. – zaznacza prof. dr hab. n. med. Jarosław Pinkas, konsultant krajowy w dziedzinie zdrowia publicznego.
Nie wiemy, że chorujemy
Na początku nie daje wyraźnych objawów. Dlatego aż 26 proc. osób chorych na cukrzycę w Polsce nie wie o tym, że choruje. To niemal milion osób! Cukier we krwi warto regularnie sprawdzać.
Obowiązkowo zaleca się takie badania u każdej osoby powyżej 45. roku życia co trzy lata, a u osób w grupie ryzyka, niezależnie od wieku, raz na rok.
14 listopada Dniem Cukrzycy
14 listopada obchodzony jest Światowy Dzień Cukrzycy. Dzień ten obchodzony jest od 1991 roku i przypada 14 listopada, czyli w dniu urodzin odkrywcy insuliny Fredericka Bantinga. W roku 1922 Banting i jego asystent Charles Best odkryli, że hormon – insulina wyizolowana ze zwierzęcych trzustek – może leczyć cukrzycę. Za swe odkrycie uczony otrzymał Nagrodę Nobla.
Specyfika cukrzycy oraz rokowania
Do cukrzycy dochodzi, gdy nastąpi defekt wydzielania lub działania insuliny prowadzący do nadmiernego stężenia glukozy we krwi (hiperglikemii, czyli przecukrzenia). Objawy hiperglikemii to m.in. kwaśny oddech, wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, zmęczenie, sucha skóra. W przypadku cukrzycy typu 2 nie są one na początku choroby znaczące i chory może ich nie odczuwać wcale albo odczuwać je bardzo słabo.
Cukrzyca jednak to nie tylko stale podwyższony poziom glukozy we krwi, ale zespół chorób. Gdy poziom cukru jest przez dłuższy czas za wysoki, może to doprowadzić do niewydolności nerek, utraty wzroku, pogorszenia krążenia mózgowego, wieńcowego, zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu, a także neuropatii cukrzycowej, która prowadzi do zespołu stopy cukrzycowej i amputacji kończyny.
W leczeniu cukrzycy typu 2 nie można się skupiać tylko na utrzymywaniu odpowiedniego poziomu glukozy we krwi, ale także należy zapobiegać groźnym powikłaniom. Czynniki zależne od nas – tryb życia – mają w tej chorobie kapitalne znaczenie.
Jak wykazują badania, średnia długość życia pacjentów z cukrzycą jest średnio o 6 lat krótsza od ludzi zdrowych, a jeśli chory miał jakieś powikłania sercowo-naczyniowe, może żyć nawet 12 lat krócej.
Otyłość procentuje ryzyko pojawienia się cukrzycy
Masz nadwagę lub otyłość? Niewykluczone, że albo już masz, albo wkrótce będziesz mieć cukrzycę typu 2. Im więcej nadprogramowych kilogramów, tym większe ryzyko. Dobra wiadomość jest taka, że zmiana stylu życia i schudnięcie pomagają to ryzyko znacząco ograniczyć.
Lekarze od dawna ostrzegają przed zgubnymi skutkami nadwagi i otyłości, lecz często robią to w sposób sztampowy lub ogólnikowy, przez co wielu ludzi puszcza te ostrzeżenia mimo uszu, traktując nadwagę i otyłość głównie jako defekt estetyczny. Tymczasem nauka dysponuje już niezwykle silnymi i bardzo konkretnymi dowodami na to, jak nadprogramowe kilogramy przekładają się na ryzyko wystąpienia wielu groźnych chorób. Najlepszym tego przykładem jest związek nadwagi i otyłości z cukrzycą typu 2.
– Badania naukowe wykazały, że gdy wskaźnik masy ciała (BMI) przekroczy u kogoś poziom 25, to w ślad za tym zaczyna szybko rosnąć ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 – podkreślał prof. Leszek Czupryniak, kierownik Kliniki Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Centralnego Szpitala Klinicznego WUM, w czasie konferencji o cukrzycy zorganizowanej z okazji Światowego Dnia Chorego 2020.
Z przytoczonych przez eksperta wyników badań, dotyczących ryzyka względnego rozwoju cukrzycy typu 2 w zależności od różnych poziomów BMI wynika np., że BMI w przedziale 31,0-32,9 (oznaczające otyłość I stopnia) zwiększa takie ryzyko aż 40 razy, podczas gdy BMI równe lub większe 35 (otyłość II stopnia) już niemal 100 razy!
Przypomnijmy, że prawidłowa wartość wskaźnika masy ciała (BMI) u osób dorosłych mieści się w granicach 18,5-24,9 (kg/m²).
– Przed II wojną światową cukrzyca typu 2 była chorobą elit i arystokracji, wśród których nadwaga i otyłość występowały znacznie częściej niż u biedoty. Obecnie, dzięki taniej, produkowanej masowo żywności, w tym m.in. słodzonym napojom, otyłość i cukrzyca typu 2 stały się problemem powszechnie występującym – zaznaczył prof. Leszek Czupryniak.
Czy da się szybko rozpoznać chorobę?
Warto wiedzieć, że cukrzyca rozwija się stopniowo i na początku nie daje specyficznych objawów. Pierwsze najczęściej pojawiają się dopiero wtedy, gdy stężenie glukozy we krwi jest już spore i trzustka zaczyna mieć kłopoty z produkcją insuliny. Do najwcześniejszych objawów należą m.in: nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu, przewlekłe zmęczenie i częste infekcje (np. skórne lub układu moczowo-płciowego). Dlatego, jeśli:
- w twojej rodzinie są przypadki występowania cukrzycy i/lub,
- masz nadwagę lub otyłość i/lub,
- masz nadciśnienie (które często współtowarzyszy cukrzycy),
Regularnie mierz poziom glukozy we krwi na czczo lub poddawaj się testowi tolerancji glukozy. Poza tym stosuj się do zaleceń lekarza, szczególnie tych dietetycznych. Z właściwą, zdrową dietą cukrzyca nie jest taka straszna!
