W minionym tygodniu, od 2 do 4 listopada 2023 roku, w Rzeszowie, przez trzy dni trwało wyjątkowe święto tańca – Festiwal Nowe Strategie Choreograficzne. To była druga edycja wydarzenia, która miała na celu pokazać ciało jako coś więcej, niż tylko temat tabu, przedstawiony przez popkulturę w jeden sposób, pozbawiony intuicji, radości mądrości w końcu wolności. Całe wydarzenie, które prezentowało różne choreografie wykonywane przez tancerzy czy badaczy, choreografów, artystów albo też terapeutów miało promować właśnie nasze ciało jako coś więcej. Jako symbol dyskusji, kultury, religii, poznania, samowiedzy. Zamierzenia pomysłodawców strategii się spełniły, a podczas tych trzech dni trwania imprezy – od minionego czwartku aż do soboty, cała publiczność, która wcześniej wykupiła bilety była uczestnikiem niezwykłych doświadczeń prezentowanych przez twórców performance’ów.
Cała impreza odbywała się w różnych miejscach na terenie całego Rzeszowa. W ramach tego tanecznego festiwalu odbyły się na początku, 2 listopada warsztaty, które poprowadziła dr Anna Dako, do muzyki granej i prezentowanej przez Moussa Dembele, który grał na jednym z instrumentów, podczas całych zajęć. Całe warsztaty pod hasłem „Myślenie Odczuwaniem” odbyły się w godzinach od 10 do 14, w Studiu Baletowym im. Laili Arifuliny w Rzeszowie.
Jeszcze tego samego dnia, o godzinie 18:00 w rzeszowskiej „Masce” każdy mógł zobaczyć wyjątkowy spektakl pt. „PARTYTURY CODZIENNOŚCI”, który stworzyła Ilona Trybuła. Wystąpili w nim – Aleksandra Bożek – Muszyńska, Agata Jędrzejczak, Paweł Grala, Oscar Randolph Mafa do muzyki granej na żywo przez Michała Górczyńskiego. Po wystąpieniu, o 19:00 odbyło się dla wszystkich widzów spotkanie oraz rozmowa z wszystkimi twórcami przedstawienia.
O godzinie 20:00 Galeria Nierzeczywista w Rzeszowie zaprosiła do siebie na wystawę intermedialną pod tytułem „Gorzkie”, za którą odpowiedzialna była Marta Ożóg.
Z kolei godzinę później, w Rzeszowskich Piwnicach odbył się performance pod hasłem „WHOFRAMEDTHETHINGS”, Any Kuszareckiej, a współpracowała z nią Rodia Vomvolou (wsparcie dramaturgiczne) oraz Mariola Homoncik (kostiumy). Pół godziny po wystąpieniu można było poznać bliżej artystkę, która opowiedziała o sobie podczas specjalnej rozmowy.
Następny dzień, 3 listopada (piątek) odbył się podobnie jak dzień poprzedni bardzo intensywnie. Wieczorem, o godzinie 18:00 w Teatrze Maska odbył się spektakl taneczny pod tytułem „Części ciała”, której choreografem była Ramona Nagabczyńska, z którą współpracowali Mateusz Szymanówka i Agata Siniarska (współpraca dramaturgiczna), Philippe Riéra (opieka artystyczna), Georges Bizet, Vincenzo Bellini, Mina, Prince (muzyka), Jędrzej Jęcikowski (światła), Nagi Gianni (kostiumy/rekwizyty). Trochę później, bo po występie można było zostać i bliżej poznać artystkę.
O godzinie 20:00, tego samego dnia przenieśliśmy się do Rzeszowskich Piwnic, by zobaczyć wykład performatywny pod tytułem „ŚWIĘTO SNÓW”, które poprowadzili Sławek Krawczyński oraz Anna Godowska.
Następnego dnia, 4 listopada, o godzinie 18:00 w Teatrze Maska zgromadzona publiczność mogła zobaczyć spektakl pt. „HUMANIMAL”. Za występ odpowiedzialni byli – Magda Niedzielska (koncepcja), a za choreografie oraz wykonanie – Natalia Dinges, tak samo Magda Niedzielska, Michał Przybyła, Piotr Skalski. Przy tym przedstawieniu pracowali także Filip Marszałek oraz Krakowski Teatr Tańca.
Zwieńczeniem całej imprezy był wykład performatywny – o 20:00 w Rzeszowskich Piwnicach – pod tytułem „UCIELEŚNIONY MÓZG”, który poprowadziła Iwona Olszowska.
Cała, trzydniowa impreza przyniosła sporą frekwencję w postaci ogromnej liczby widzów, którzy w całości zapełnili miejsca na widowni. Podsumowując, podczas trwania tego festiwalu zaprezentowane zostały trzy choreografie, performance, wystawa, dwa wykłady performatywne, oraz na samym początku, otwierające całą imprezę – warsztaty taneczne. Było to zatem wspaniałe święto tańca, w którym cała zgromadzona publiczność mogła dowiedzieć się, że ciało ludzkie to nie tylko sama cielesność, ale też coś więcej. I o to właśnie chodziło twórcom oraz pomysłodawcom wydarzenia – aby stworzyć przestrzeń, gdzie nie ma żadnych panujących określonych form, a kreatywne spektakle i wystąpienia, miały na celu pokazanie, że temat ciała może stać się tematem przewodnim sztuki.
