W Hyżnem otwarto skwer im. gen. Władysława Sikorskiego oraz odsłonięto pomnik upamiętniający tego bohatera.
Wydarzenie rozpoczęło się Mszą Świętą w Sanktuarium Maryjnym. Części oficjalnej towarzyszyły Apel Pamięci, złożenie wiązanek kwiatów oraz przemówienia okolicznościowe. Następnie odbył się koncert pieśni patriotycznych. Zgromadzeni mieli okazję obejrzeć wystawę IPN poświęconą działalności polityczno-wojskowej gen. Władysława Sikorskiego.
Na uroczystość przybyli m.in.: Ewa Leniart, wojewoda podkarpacki, Stanisław Kruczek, członek Zarządu Województwa Podkarpackiego oraz Józef Jodłowski, starosta Rzeszowski. Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie reprezentowali dr Piotr Szopa, naczelnik OBUWiM oraz dr Marcin Bukała, historyk.
My mieszkańcy Podkarpacia powinniśmy być dumni, że właśnie tu, na naszej ziemi urodził się i spędził młodzieńcze lata generał Władysław Sikorski. Jako wybitny mąż stanu, polityk, świetny dowódca i strateg należał do grona osób, których imiona na zawsze pozostaną związane z historią walk o niepodległość. To człowiek, którego życie i działalność zasługują na najwyższy szacunek i uznanie. Jego pełna miłości do Ojczyzny postawa godna jest naśladowanie. Pamiętajmy o tym, w sposób szczególny w czasie, obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości
– powiedziała Ewa Leniart, wojewoda podkarpacki.
Władysław Sikorski urodził się 20 maja 1881 r. w Tuszowie Narodowym, ale w Hyżnem spędził swoje młodzieńcze lata. Tutaj poznali się jego rodzice: Emilia i pochodzący z Przeworska Tomasz. Po ślubie, do którego doszło 19 maja 1874 r. w hyżneńskim kościele, zamieszkali w tzw. Organistówce.
W latach 1887-1893 Władysław chodził do tutejszej szkoły, w której przed laty uczył jego ojciec. Szkoła Podstawowa w Hyżnem, która została oddana do użytku w 1972 r., jako pierwsza w Polsce nosi imię gen. Władysława Sikorskiego. Później uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Rzeszowie, studiował na Politechnice Lwowskiej.
Był wybitnym polskim żołnierzem i politykiem, generałem broni Wojska Polskiego, premierem i ministrem spraw wojskowych II Rzeczypospolitej, od 30 września 1939 r. premierem rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie, początkowo we Francji, następnie w Wielkiej Brytanii, oraz twórcą i naczelnym wodzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Zginął w katastrofie lotniczej w Gibraltarze 4 lipca 1943 r.
