To była już w tym roku 61. odsłona wielkiej teatralnej imprezy w stolicy Podkarpacia – Rzeszowskich Spotkań Teatralnych – 02. Festiwalu Arcydzieł. Organizatorem tego teatralnego wydarzenia był Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie. Podczas tego święta teatru, do Rzeszowa zjechały się różne teatry z całej Polski, by zaprezentować najlepsze spektakle o różnej tematyce. Całe wydarzenie odbywało się w dniach od 10 do 19 listopada 2023 roku. Jak zwykle co roku, tak i w tym przyciągnęło tłumy. Zgromadzona publiczność miała wspaniałą okazję obejrzeć różne przedstawienia wykonywane przez czołowych, polskich aktorów oraz twórców.
Warto też dodać, że prezentowane przez teatry z całej Polski spektakle miały być w tym roku stworzone na podstawie dzieł mistrzów literatury polskiej oraz światowej. Zatem, na deskach teatru, który znajduje się w Rzeszowie, przy ul. Sokoła – mogliśmy oglądać nowe interpretacje tekstów Juliusza Słowackiego, Williama Shakespeare’a, Aldousa Huxley’a, Arthura Millera, czy Sławomira Mrożka. Wszystkie spektakle także, były oceniane przez powołane do tego jury, które wybrało zwycięzców.
W skład komisji wchodzili: Anna Augustynowicz – reżyserka teatralna i telewizyjna, Anna Sroka-Hryń – aktorka i wokalistka, Jacek Sieradzki – krytyk teatralny oraz Jan Wolski – profesor w Zakładzie Kultury Mediów Uniwersytetu Rzeszowskiego. Wybrało ono najlepsze zespoły.
NAGRODĘ GŁÓWNĄ Festiwalu Arcydzieł, statuetkę „Wanda”– za najoryginalniejsze i najbardziej twórcze odczytanie klasycznego tekstu – Teatr Modrzejewskiej w Legnicy za „Sen srebrny Salomei”.
NAGRODĘ PUBLICZNOŚCI otrzymał spektakl „Nowy wspaniały świat” Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie.
Ponadto Jury przyznało NAGRODY:
Nagrodę za nieoczywiste piękno postaci Salomei w „Śnie srebrnym Salomei” Juliusza Słowackiego w spektaklu Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy otrzymała Magdalena Biegańska;
Nagrodę za gęste psychologicznie, niesentymentalne odczytanie reżyserskie „Śmierci komiwojażera” Arthura Millera w Teatr Ludowy w Krakowie otrzymała Małgorzata Bogajewska;
Nagrodę za reżyserskie wydobycie przenikliwego dramatyzmu, o nieprzemijającej –niestety – aktualności ze „Snu srebrnego Salomei” Juliusza Słowackiego w spektaklu Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy dostał Piotr Cieplak;
Nagrodę za poruszającą i dotkliwą w swej powściągliwości środków aktorskich rolę Semenki w „Śnie srebrnym Salomei” z Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy dostał Mateusz Krzyk;
Nagrodę za kunszt aktorski, za bezbłędny słuch na poetyckie słowo w teatrze otrzymał grający Króla Fezu w inscenizacji „Księcia niezłomnego” z Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej Edward Linde-Lubaszenko;
Nagrodę za wielobarwną, pomysłowo zbudowaną ruchem i słowem rolę Paganiniego/Rzeźnika w „Rzeźni” Sławomira Mrożka wystawionej przez Teatr Witkacy otrzymał Piotr Łakomik;
Nagrodę za celne wydobycie sensu zapisanego w poezji Słowackiego i wiarę w istnienie ciszy na scenie w roli Astrologa w „Marii Stuart” w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie dostał Barbara Napieraj;
Nagrodę za muzykę do „Księcia niezłomnego” z Narodowego Starego Teatru w Krakowie, współkreującą świat spektaklu i podbijającą jego sensy, a przy tym niezwykle oryginalną otrzymał Karol Nepelski;
Nagrodę za wystudiowaną w każdym geście, bogatą kreację człowieka z krańcową rozpaczą broniącego się przed życiową klęską – Willy’ego Lomana w „Śmierci komiwojażera” Arthura Millera z Teatru Ludowego w Krakowie otrzymał Piotr Pilitowski;
Nagrodę za szlachetnie poprowadzoną rolę Lindy Loman w „Śmierci komiwojażera” Arthura Millera z Teatru Ludowego w Krakowie a także za ważny w teatrze kunszt aktorskiego partnerowania dostała Beata Schimscheiner.
Oprócz tego, odbywały się podczas trwania festiwalu czytania performatywne dramatów, które specjalnie powstały dla tegorocznej edycji Sceny Nowej Dramaturgii. Kuratorami ich są Martyna Łyko oraz krytyk teatralny i dziennikarz – Witold Mrozek. Publiczność miała okazję obejrzeć zatem efekty pracy tych twórców, podczas Teatralnego Speed Datingu.
Oprócz tego, publiczność zobaczyła też premierę „Marii Stuart” – spektaklu stworzonego na podstawie tekstu Juliusza Słowackiego. To bardzo historyczny spektakl. Dlaczego? W 1946 roku, w ówczesnym Teatrze Ziemi Rzeszowskiej, to samo przedstawienie wyreżyserowała żyjąca wtedy Wanda Siemaszkowa. Tym razem przedstawienie to powróciło na deski teatru po prawie osiemdziesięciu latach od pierwszego wystawienia i można go oglądać, rezerwując oraz wykupując bilety, wchodząc na stronę internetową teatru. Kilkadziesiąt lat temu, główną rolę oraz w tytułową bohaterkę wcieliła się Neonilla Kilar-Krzywiecka. Współczesny spektakl powstał w reżyserii Martyny Łyko.
„To krwawa historia kobiety – królowej. Za sprawą Juliusza Słowackiego wsiadamy w romantyczny rollercoaster, w którym władza, honor i pożądanie stanowią najwyższe wartości. Oparta na życiorysie królowej Szkotów historia przedstawia osobę, która od dziecka wychowywana na królową budzi się, by samodzielnie rządzić – od dziecka uczona tłumić uczucia, decyduje się czuć.”
– opowiada reżyserka, Martyna Łyko
Tym razem w rolę królowej Szkotów wcieliła się Małgorzata Pruchnik-Chołka. Premiera przedstawienia odbyła się 18 listopada, w trakcie Festiwalu Arcydzieł, a 4 listopada, nieco wcześniej Teatr im. Wandy Siemaszkowej pokazał spektakl przedpremierowo.
