Wszystkie dzieci w wieku 7-12 lat mogą wybrać się w listopadzie na pełne słodkości warsztaty kulinarne organizowane pod hasłem „W świątecznej cukierni”. W pachnącej miodem i imbirem kuchni pod czujnym okiem cukiernika wszyscy uczestnicy zajęć będą mogli samodzielnie: wałkować ciasto, wykrawać, piec i z pomysłowością dekorować własne świąteczne pierniki.
Harmonogram spotkań:
- 18.11, godz. 16:00 – RDK Biała
- 20.11, godz. 16:00 – RDK Przybyszówka
- 25.11, godz. 17:00 – RDK Słocina
- 29.11, godz. 17:00 – RDK Zwięczyca
Zapisy prowadzone są pod numerem telefonu: 509 541 087 (od poniedziałku do piątku w godzinach 12:00-17:00). Można wybrać tylko jeden termin. Liczba miejsc ograniczona! Działanie realizowane przy wsparciu Funduszu Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci (UNICEF).
Co warto wiedzieć o pierniczkach?
Piernik – ciasto o słodko-pikantnym smaku, o długiej trwałości, zrobione z mąki pszennej lub żytniej, miodu, karmelizowanego cukru, tłuszczu, jajek, wody (lub mleka), środka spulchniającego, mocno przyprawione przyprawami korzennymi. Nazwa piernik wywodzi się od staropolskiego słowa „pierny”, czyli pieprzny.
Używane przyprawy korzenne zależą od przepisu i regionalnych tradycji, są to m.in. cynamon, imbir, goździki, nasiona kolendry, kardamon, gałka muszkatołowa, anyż, anyż gwiaździsty, ziele angielskie i czarny pieprz.
Pierniki sztukowe występują w formie mniejszych i większych ciastek, często ozdobnych, pokryte z wierzchu syropem cukrowym, lukrem, woskiem pszczelim, polewą kakaową lub czekoladą, zdobionych wzorami wykonanymi z glazury białkowej, lukru, marcepanu, kolorową posypką, bakaliami itp. Takie pierniki mogą zawierać nadzienie w postaci marmolady lub konfitury owocowej, migdałów, orzechów, owoców z syropu itp.
Zdaniem niektórych historyków żywności, pierwszy znany przepis na piernik pochodzi z Grecji z około 2400 roku p.n.e. Według innych, historia piernika sięga roku 992 (naszej ery), kiedy to ormiański mnich Grzegorz z Nikopolis miał nauczyć chrześcijańskich piekarzy we Francji jego wyrobu.
Piernik to tradycyjne ciasto miast hanzeatyckich, będące swoistym symbolem ich powodzenia oraz szerokich kontaktów ze światem. Pierwotnie było wielkim luksusem, ze względu na koszty importu przypraw korzennych i bakalii, często eksportowano je w głąb krajów macierzystych. Jako towar eksportowy, wysyłany w odległe miejsca, piernik został tak pomyślany, aby przetrwać długie podróże lądowe. Tradycja ich wypieku przetrwała m.in. w Bremie, Monachium, Norymberdze, Amsterdamie, Liège, Ostendzie i Kłajpedzie, a z polskich miast w Szczecinie, Gdańsku i Toruniu.
Przepis na pierniczki
SKŁADNIKI
OK. 30 SZTUK
2 szklanki (320 g) mąki pszennej
2 łyżki miodu
2/3 szklanki cukru
1,5 łyżeczki sody oczyszczonej
1/2 łyżeczki kakao (niekoniecznie)
20 g (1 torebka) przyprawy piernikowej (najłatwiej gotowej lub DOMOWEJ)
2 łyżki masła
1 jajko (+ dodatkowo 1 jajko do posmarowania)
ok. 1/4 szklanki ciepłego mleka
DODAJ NOTATKĘ
PRZYGOTOWANIE
Mąkę przesiać na stolnicę, wlać rozpuszczony gorący miód i wymieszać (najlepiej nożem). Ciągle siekając, dodawać kolejno cukier, sodę, kakao i przyprawy, a następnie masło i jedno jajko.
Dolewać stopniowo (po 1 łyżce) podgrzanego mleka i łączyć składniki ciasta w jednolitą, miękką kulę (dolewamy tyle mleka aby ciasto łatwo się wyrabiało i było plastyczne, można nie wykorzystać całego mleka albo dodać troszkę więcej). Następnie wyrabiać ręką przez około 10 minut.
Na posypanej mąką stolnicy rozwałkować ciasto na placek o grubości ok. 1/2 cm. Foremkami wykrajać pierniczki. Układać na blasze wyłożonej papierem do pieczenia w odstępach około 2 cm od siebie.
Wierzch posmarować roztrzepanym jajkiem (niekoniecznie jeśli pierniczki będziemy dekorować) i piec w piekarniku nagrzanym do 180 stopni (góra i dół bez termoobiegu) przez ok. 10 minut.
