Rzeszowski teatr znajdujący się na ul. Sokoła przygotował najnowszy spektakl pt. „Małe zbrodnie małżeńskie” w oparciu o książkę Érica-Emmanuela Schmitta. Kilka dni temu odbyła się jego premiera, a publiczność będzie miała okazję zobaczyć przedstawienie w najbliższym czasie 14 oraz 15 marca, a także 28, 29 oraz 30 kwietnia 2023 roku. To opowieść o miłości, która jak się okazuje, po 10 latach małżeństwa ma różne oblicza.
Chyba żadne z uczuć nie wywołuje tak skrajnych emocji, jak miłość. W jednej chwili potrafi doprowadzić nas do szaleństwa, a w drugiej uczynić najszczęśliwszymi ludźmi na Ziemi.
Bohaterowie „Małych zbrodni małżeńskich” Érica-Emmanuela Schmitta – Lisa i Gilles – mierzą się z całą paletą emocji, które miłość nam oferuje, sprawdzając, co pozostało z niegdyś gorącego uczucia po 10 latach małżeństwa. Warunki do tego nie są jednak sprzyjające – Gilles cierpi na powypadkową amnezję, a Lisa – z niewiadomych przyczyn – nie mówi mu wszystkiego. Zamiast szczerzej rozmowy, mnożą się pytania, a bohaterowie – uwikłani w kłamstwo i intrygę – nie zauważają, jak umyka im sedno sprawy.
„Małe zbrodnie małżeńskie” to przewrotny thriller kryminalny, wprowadzający w trzymające w napięciu dochodzenie, które pomoże odpowiedzieć na pytanie: na co nas stać w imię miłości?
Po 20 latach od pierwszego wydania dramatu, „Małe zbrodnie małżeńskie” będziemy mogli oglądać w nowym tłumaczeniu na deskach Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie w reżyserii Jana Hussakowskiego.
Obsada: Magdalena Kozikowska-Pieńko, Karol Kadłubiec
Autor: Éric-Emmanuel Schmitt
Reżyseria: Jan Hussakowski
Przekład: Jan Nowak
Scenografia: Agata Stanula
Inspicjent: Ewa Czesława Bazaniak
Światło: Klaudia Kasperska
Opracowanie muzyczne: Jan Hussakowski
Projekcje video: Klaudia Kasperska
Czas trwania: 105 minut
„Warto zobaczyć, warto samemu sprawdzić, jak przez półtorej godziny finezyjnym dialogiem dwojga znakomitych wykonawców utrzymuje się widzów w napięciu. Dla Lisy Gilles jest mężczyzną, którego każda kobieta chciałaby spotkać w swoim życiu. Tak mówi o swym mężu. Mówi mu o tym, bo go kocha i lęka się go zarazem. I lęka się jej nadal, gdy Gilles powraca ze szpitala, ale z luką w świadomości, amnezją po doznanym urazie.”
„Są zmagania słowne, gesty zbliżeń. Lisa próbuje ukształtować nowy obraz zdarzeń, próbuje stworzyć wyimaginowaną przez siebie osobowość męża, mniej dominującą. Bo wciąż go kocha. On ją też, mimo wszystkich zaistniałych okoliczności. Ból, niemoc, żal i ukojenie. I dochodzenie do prawdy przez zamierzone kłamstwa to trudna i chyba nie do naśladowania droga. Bo za bardzo przypomina bieżącą rzeczywistość i polityków w tych absurdalnie obrzydliwych rolach. Kłamstwo nas wyzwoli? – można by sparafrazować pewne powiedzenie.”
Ryszard ZATORSKI
