Kolęda to pierwotnie radosna pieśń noworoczna, która współcześnie przyjęła powszechnie formę pieśni bożonarodzeniowej (nawiązującej do świąt Bożego Narodzenia). Utrzymywana najczęściej w konwencji religijnej, początkowo wywodząca się z tradycji ludowej, w późniejszym okresie komponowana jest również przez wielu wybitnych kompozytorów. Odmiana kolędy o wątkach zaczerpniętych z życia codziennego nazywana jest pastorałką, która w odróżnieniu od kolędy we współczesnym, potocznym tego słowa rozumieniu, nie jest wykorzystywana w chrześcijańskich nabożeństwach religijnych ze względu na swój świecki charakter.
Co roku w Polsce odbywają się liczne przeglądy i festiwale kolędowe.
W liturgii Kościoła katolickiego kolędy wykonuje się od mszy o północy w święta Bożego Narodzenia (noc 24/25 grudnia) do święta Chrztu Pańskiego (niedziela po 6 stycznia). W polskiej tradycji dopuszcza się śpiewanie ich do Święta Ofiarowania Pańskiego (2 lutego).
Od współczesnych kolęd (wykorzystywanych w nabożeństwach religijnych) odróżnić należy utwory o tematyce związanej nie z narodzeniem Jezusa, lecz z okresem potocznie związanym ze świętami Bożego Narodzenia, jak np. polską piosenkę Jest taki dzień, niemiecką O Tannenbaum czy angielskie Jingle Bells i White Christmas. Według tradycji chrześcijańskiej autorem pierwszej kolędy był św. Franciszek z Asyżu i była ona śpiewana w zorganizowanej przez niego szopce. Najstarsza polska kolęda to Zdrow bądź, krolu anjelski z 1424 roku. Najsłynniejszą kolędą jest Cicha noc, którą przetłumaczono na ponad 300 języków i dialektów. Powstała w roku 1818 w małym austriackim miasteczku Oberndorf bei Salzburg w Alpach. Jej autorami byli wikary miejscowego kościoła Józef Mohr oraz jego organista Franz Xaver Gruber.
Kolęda w swym pierwszym znaczeniu była noworoczną pieśnią powitalną i pochwalną na cześć gospodarzy, przekazywała życzenia szczęścia i pomyślności. Kolęda w rozumieniu pieśni religijnej związanej z narodzinami Chrystusa wykształciła się później, wraz z rozwojem i umacnianiem się chrześcijaństwa. Kolędy początkowo miały teksty wyłącznie łacińskie. Powszechnie przyjmuje się, że korzenie kolęd tkwią w hymnologii, ale wywodzą się one również z tropów i laud benedyktyńskich.
Początkowo twórcy kolęd czerpali z dwóch Ewangelii: św. Mateusza i św. Łukasza. Z biegiem czasu pieśń coraz częściej sięgała do źródeł pobożności ludowej. Inspiracją były też apokryfy i literatura średniowiecza oraz średniowieczny teatr.
Historia kolęd w Polsce
Najstarsza zachowana polska kolęda, pochodząca z 1424, zaczyna się od słów Zdrów bądź, królu anielski. Pierwotnie na początku XV wieku tłumaczono na język polski kolędy z łaciny i ze śpiewników braci czeskich. Wzrost popularności gatunku nastąpił na przełomie XVII i XVIII wieku, wtedy ustalił się sam termin kolęda w znaczeniu pieśni bożonarodzeniowej. Powstała wówczas jedna z najważniejszych polskich kolęd W żłobie leży, przypisywana Piotrowi Skardze – do melodii poloneza koronacyjnego króla Władysława IV. Inną bardzo popularną kolędę Bóg się rodzi, do melodii w rytmie poloneza, napisał Franciszek Karpiński. Twórcami kolęd byli także między innymi Mikołaj Sęp Szarzyński i Andrzej Morsztyn, w XIX w. Zygmunt Noskowski, a na początku XX w. Feliks Nowowiejski. Kolędę Lulajże, Jezuniu Fryderyk Chopin zacytował w środkowej części Scherza h-moll op. 20. Ze współczesnych kolędy komponował Witold Lutosławski.
W polskim dorobku kulturalnym zachowało się ponad 500 kolęd i pastorałek. W XIX wieku rozpoczęto na większą skalę zbieranie kolęd i pastorałek, a punktem odniesienia jest wydany w 1843 zbiór Pastorałki i kolędy z melodiami czyli piosnki wesołe ludu w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane autorstwa księdza Michała Mioduszewskiego.
Współcześnie kolędy nadal wykonywane są w praktyce ludowej na wsiach podczas okresu Bożego Narodzenia oraz Godów oraz w kościołach, szkołach, podczas jasełek, w domach podczas Wigilii. Kolędy polskie jako jedne z nielicznych w Europie są żywym elementem tzw. kolędowania po domach.
Powstają też nowe kolędy, komponowane przez współczesnych twórców, których popularność dorównuje kolędom tradycyjnym, np. kolęda z lat 30. XX w. Nie było miejsca dla Ciebie, czy Kolęda o gwieździe z musicalu Kolęda Nocka z lat 80. XX w.
W praktyce estradowej wykonują programy kolędowe oraz wydają płyty zespoły folkloru stylizowanego: Mazowsze, Śląsk; chóry, np. Poznańskie Słowiki, a także wykonawcy różnych gatunków muzycznych.
Wśród polskich artystów, którzy posiadają w swej dyskografii albumy kolędowe, są zespoły folkowe: Arka Noego, Joszko Broda, Kapela Brodów, Golec Orkiestra, Jarzębina, Muzykanci, Trebunie Tutki, Werchowyna, Zespół Polski; rockowe Edyta Bartosiewicz, De Press, Para Wino; jazzowe Aga Zaryan, Hanna Banaszak, Włodek Pawlik; gwiazdy muzyki popularnej: Eleni, Teresa Haremza, Anna Maria Jopek, Krzysztof Krawczyk, Grażyna Łobaszewska, No To Co, Krystyna Prońko, Sława Przybylska, Irena Santor, Mateusz Pospieszalski, Joanna Słowińska, Stanisław Sojka, Justyna Steczkowska, Ryszard Rynkowski, Jacek Wójcicki, Violetta Villas oraz gwiazdy scen operowych, takie jak Teresa Żylis-Gara czy Bernard Ładysz, Wiesław Ochman.
Jakie są najpopularniejsze kolędy w Polsce?
„A wczora z wieczora”
„Ach, ubogi żłobie”
„Anioł pasterzom mówił”
„Bóg się rodzi, moc truchleje”
„Bracia patrzcie jeno”
„Chrystus się nam narodził”
„Cicha noc”
„Do szopy, hej pasterze”
„Dzisiaj w Betlejem”
„Gdy się Chrystus rodzi”
„Gdy śliczna Panna”
„Gore gwiazda Jezusowi”
„Jezus malusieńki”
„Lulajże, Jezuniu”
„Mędrcy świata, monarchowie”
„Mizerna cicha”
„Nie było miejsca dla Ciebie”
„Nowy rok bieży”
„Oj, maluśki, maluśki”
„Pójdźmy wszyscy do stajenki”
„Przybieżeli do Betlejem”
„Skrzypi wóz”
„Tryumfy Króla Niebieskiego”
„W żłobie leży”
„Wśród nocnej ciszy”
„Z narodzenia Pana”
