Wspaniała, doborowa wręcz obsada aktorska, ciekawy scenariusz oparty na komedii Aleksandra Fredry pt. „Zemsta”, a także bardzo interesująca fabuła – tak można by było ocenić przedstawienie, przygotowywane przez rzeszowską Maskę. Spektakl można będzie oglądać już za niedługo, przez kilka dni w styczniu. Bilety kosztują 40 zł za jedną, pojedynczą wejściówkę bez żadnej ulgi. A nad spektaklem pracowali oraz czuwają – reżyser – Paweł Aigner, scenografka – Magdalena Gajewska. Z kolei za muzykę odpowiada Tomasz Lewandowski, choreografię szermierki: Rafał Domagała, a asystentem reżysera jest Kamil Dobrowolski. Z kolei w obsadzie aktorskiej znaleźli się – Anna Kukułowicz, Kamil Dobrowolski, Tomasz Kuliberda, Robert Luszowski, Bogusław Michałek oraz Maciej Owczarek.
Już na początku nowego roku, a właściwie to 7 stycznia 2024 roku Teatr Maska, który znajduje się w Rzeszowie, przy ul. Adama Mickiewicza 13, zagra ten spektakl, w oparciu właśnie o popularne dzieło Aleksandra Fredry. I choć sztuka ta ma długa historię, ponieważ powstała w 1834 roku, pozostaje ona jednym z tych utworów, po który chętnie sięgają właśnie polskie teatry. A świat, który przedstawia Fredro w swoich dziełach naszpikowany jest ciepłymi, życzliwymi barwami, prezentując nieco gorzką prawdę o Polakach.
O czym jest „Zemsta”, tym samym zaprezentowany niedługo spektakl przed szerszą publicznością?
W pierwszym akcie dramatu, Cześnik Raptusiewicz rozważa plany małżeńskie, pragnąc poślubić wdowę Podstolinę, gościnną na zamku u Klary. Jednak nieśmiały w obecności kobiet, prosi o pomoc Papkina, zarozumiałego błazna, aby pośredniczył w swatach i utrzymywał kontakty z sąsiadem, Rejentem Milczkiem. Cześnik, nieświadomy, że Podstolina także poszukuje męża, organizuje spotkanie Papkina z nią, a ta zgadza się na małżeństwo.
Nagle pojawiają się problemy, gdy Rejent zleca naprawę muru rozgraniczającego zamek. Cześnik rozprasza murarzy, co prowadzi do konfrontacji z Rejentem. W międzyczasie Wacław i Klara wyznają sobie miłość, ale dziewczyna nie zgadza się na porwanie. Kolejna scena przedstawia rozproszenie murarzy, obserwowane przez Cześnika i Rejenta. Papkin wkracza, wygłaszając monolog na swoją cześć, a potem pojawia się Wacław, oddający się dobrowolnie w niewolę.
W drugim akcie Papkin przedstawia Wacława jako jeńca, licząc na zgodę Cześnika na małżeństwo z Klarą. Jednak Cześnik jest nieugięty, co skłania Wacława do przekupienia Papkina. Klarę przekonują, aby Podstolina interweniowała u Cześnika. Gdy się pojawia, okazuje się, że Podstolina była kochanką Wacława, co wprowadza zamieszanie. Papkin natomiast wyznaje Klarze miłość, a ta stawia mu trudne warunki dowodu uczuć.
Akt trzeci koncentruje się na procesie sądowym między Cześnikiem a Rejentem. Wacław prosi o zgodę na małżeństwo z Klarą, ale Rejent chce, aby poślubił Podstolinę. Dochodzi do konfliktu interesów, a Rejent zdradza, że zaproponował umowę Podstolinie, zobowiązując Wacława do małżeństwa. Papkin, sekundant w pojedynku, przekazuje Cześnikowi list od Rejenta, co rodzi nowe kłopoty.
Ostatni akt skupia się na konsekwencjach zaręczyn Cześnika z Podstoliną oraz pojedynku z Rejentem. Papkin, przekonany o otruciu, pisze testament. Cześnik, zirytowany postępowaniem Podstoliny, pragnie zemsty. Wreszcie dochodzi do rozwiązania, gdy Cześnik nakłania Wacława do wyboru – albo lochy, albo małżeństwo z Klarą. Mimo pozornego pojednania między Cześnikiem a Rejentem, szczęśliwe zakończenie zdaje się ironicznym akcentem tej komedii.
Realizację spektaklu dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
