Na Podkarpaciu obchody 43. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego rozpoczęły się mszą świętą w intencji Ojczyzny, ofiar stanu wojennego oraz osób represjonowanych, odprawioną w rzeszowskiej Farze. Po nabożeństwie pod krzyżem misyjnym złożono wieńce i kwiaty, a także zapalono znicze, oddając hołd pamięci ofiar. Organizację uroczystości rocznicowych przejął Region Rzeszowski NSZZ „Solidarność”. Samorząd województwa podkarpackiego reprezentował wicemarszałek dr inż. Karol Ożóg.
W uroczystościach upamiętniających 43. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego na Podkarpaciu wzięli udział m.in. poseł do Parlamentu Europejskiego Bogdan Rzońca, parlamentarzyści Ewa Leniart i Marcin Warchoł, działacze NSZZ „Solidarność” Regionu Rzeszowskiego z przewodniczącym Romanem Jakimem na czele, samorządowcy, przedstawiciele jednostek oświatowych oraz mieszkańcy Rzeszowa i okolic.
13 grudnia 1981 roku, w niedzielę, gen. Wojciech Jaruzelski ogłosił w telewizyjnym wystąpieniu powstanie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON) i wprowadzenie stanu wojennego, zatwierdzonego przez Radę Państwa. Decyzja ta wiązała się z licznymi ograniczeniami praw i wolności obywatelskich, mającymi na celu zdławienie niezależnego ruchu społecznego, który od 1980 roku rozwijał się w ramach NSZZ „Solidarność”. Związek ten skupiał coraz większe rzesze Polaków, domagających się zmian w sposobie sprawowania władzy i poprawy relacji między rządzącymi a obywatelami.
W trakcie stanu wojennego osoby związane z opozycją mogły być internowane decyzją komendantów wojewódzkich Milicji Obywatelskiej. Łącznie internowano około 10 tysięcy osób. Zakazano organizowania zgromadzeń, manifestacji oraz imprez artystycznych, sportowych i rozrywkowych bez zgody władz. Prawo do strajków i akcji protestacyjnych zostało zawieszone, a cenzura znacząco zaostrzona. Władze zakazywały publikacji, rozpowszechniania informacji oraz wykorzystywania urządzeń poligraficznych bez uprzedniego zezwolenia.
Stan wojenny przyniósł dotkliwe konsekwencje, zarówno w postaci represji i zwolnień z pracy, jak i zmuszania ludzi do emigracji. Liczbę ofiar śmiertelnych szacuje się na około 50 osób, jednak jego skutki społeczne i gospodarcze były znacznie bardziej rozległe. Kryzys gospodarczy pogłębił się, co przejawiało się m.in. brakiem podstawowych artykułów codziennego użytku. Stan wojenny zawieszono z końcem 1982 roku, a formalnie zniesiono 22 lipca 1983 roku.
