Wilki jako zwierzęta objęte ochroną ścisłą, coraz częściej pojawiają się w okolicach gospodarstw domowych. Nadleśnictwo Głogów Małopolski zarejestrowało ich wczorajszą obecność w lasach Nadleśnictwa.
Na swoim profilu facebookowym Nadleśnictwo Głogów Małopolski informuje o całym zdarzeniu i apeluje o zachowanie szczególnej ostrożności.
W lasach Nadleśnictwa Głogów od kilku lat zauważamy coraz więcej oznak bytowania wilków (tropy, ślady żerowania, odchody). Jednak nadal spotkanie wilka na żywo w jego środowisku życia należy do rzadkości. W ostatnim czasie pracownikom wykonującym prace w lesie udało się nie tylko spotkać wilki w biały dzień, ale także wykonać nagranie. Jak widać na dołączonym filmie drapieżniki w początkowym momencie nie wykazują oznak strachu a wręcz są zaciekawione osobami, które ja nagrywają. Obecność tego gatunku, uznawanego za parasolowy, świadczy o dobrze zachowanej bioróżnorodności lasów gospodarczych Nadleśnictwa Głogów. Trzeba jednak pamiętać, że jest to dzikie zwierzę i przy jego spotkaniu należy zachowywać szczególną ostrożność.
W Teleśnicy (woj. podkarpackie) Nadleśnictwo Ustrzyki Dolne znaleźli małego niedźwiedzia, który był ofiarą ataku wilków. W porozumieniu z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska postanowiono udzielić pomocy niedźwiadkowi, tym bardziej, że w pobliżu nie było jego matki. Niedźwiedź trafił do Ośrodka Rehabilitacji Zwierząt Chronionych w Przemyślu. Zadeklarowano, że jeśli tylko jego stan na to pozwoli, wróci do środowiska naturalnego.
Wilki w Polsce
Dzięki ścisłej ochronie gatunkowej, liczebność i zasięg występowania wilka w Polsce wzrasta. W 2001 roku, na podstawie wyników ogólnopolskiej inwentaryzacji wilka i rysia prowadzonej przez pracowników nadleśnictw i parków narodowych, a koordynowanej przez Zakład Badania Ssaków PAN oraz Stowarzyszenie dla Natury „Wilk”, jego populację oceniano na 463–564 osobników. W 2019 r. oficjalne dane, podawane przez Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, mówiły już o liczebności wynoszącej około 2 tysiące osobników. Pomimo wyraźnego wzrostu, jest to liczebność niska w porównaniu do wielkości populacji innych dzikich zwierząt.
Liczebność wilków w danym kompleksie leśnym jest głównie uzależniona od zasobności bazy pokarmowej. Jeżeli dostępna jest duża liczba potencjalnych ofiar, czyli głównie dzikich ssaków kopytnych, to i liczebność wilków może wzrastać. Badania naukowe pokazują, że w Polsce zagęszczenia populacji wilka wahają się w szerokim zakresie, od 1,5 do 6 osobników/100 km2.
Przed objęciem wilka ochroną zwarty zasięg jego występowania ograniczony był do Karpat oraz rozległych lasów wschodniej i północno–wschodniej części kraju. W lasach zachodniej i środkowej Polski wilki pojawiały się rzadko. Sytuacja zaczęła się stopniowo zmieniać po 1998 roku.
Dzięki niebywałej zdolności do długodystansowych, kilkusetkilometrowych wędrówek, wilki stopniowo powracały do swoich dawnych ostoi w centralnej i zachodniej Polsce, gdzie z powodzeniem samodzielnie zrekolonizowały wszystkie większe kompleksy leśne.
Pojedyncze osobniki, zwłaszcza młode wilki opuszczające swoje grupy rodzinne w poszukiwaniu partnerów i nowych terytoriów, mogą pojawiać się okresowo również poza rozległymi lasami, także w obszarach mozaiki pól uprawnych i lasów.
Źródła: Nadleśnictwo Głogów Małopolski, Nadleśnictwo Ustrzyki Dolne, Polski wilk, o2
