Wczoraj (4 listopada 2020 roku) zmarł Jerzy Dynia. Był popularnym dziennikarzem radiowym i telewizyjnym, członkiem redakcji „Podkarpackiej Historii” oraz popularyzatorem podkarpackiej kultury i folkloru.
Jerzy Dynia urodził się w 1935 roku w Stanisławowie. Był synem nauczycieli wiejskich z Przybyszówki k. Rzeszowa, animatorów życia kulturalnego na wsi. Ukończył Akademię Muzycznej w Krakowie. Działał jako muzyk, dziennikarz radiowy i telewizyjny, którego głównym zakresem zainteresowań i działalności zawodowej była dokumentacja i upowszechnianie tradycyjnej muzyki ludowej.
W 1967 r. rozpoczął pracę w Rozgłośni Polskiego Radia. Zajmował się realizacją nagrań dokumentujących działalność kapel ludowych i zespołów folklorystycznych w regionie rzeszowskim. Autorskie programy J. Dyni prezentowały i popularyzowały postacie artystów – muzyków ludowych, kapele, zespoły śpiewacze i obrzędowe (min. Józef Poręba, klarnecista z Bud Łańcuckich, 1973). Od 1983 r. współpracował przy realizacji ogólnopolskiego programu telewizyjnego „Mapa folkloru” (sprawował nadzór merytoryczny nad prezentacjami muzyki ludowej z regionów rzeszowskiego, krośnieńskiego, lasowiackiego, tarnowskiego, biłgorajskiego, kieleckiego i łowickiego).
W połowie lat osiemdziesiątych rozpoczął współpracę, jako konsultant, z zespołami folklorystycznymi, przedstawiającymi programy opracowane scenicznie i stylizowane. Był współzałożycielem Zespołu Pieśni i Tańca „Rzechy” z Rzeszowa, kierownikiem muzycznym, autorem opracowań i aranżacji dla zespołów „Bandoska” z Rzeszowa i „Ostrowiacy” z Ostrowa k/Radymna, „Lasowiacy”. W drugiej połowie lat 80. był dyrektorem naczelnym Państwowej Filharmonii im. A. Malawskiego w Rzeszowie.
Od 1989 r. związany z ośrodkiem TVP Rzeszów, w którym realizował autorskie programy folklorystyczne (ponad 500), cykliczne audycje „Spotkania z folklorem” przedstawiające ludowe kapele, śpiewaków, solistów skrzypków i cymbalistów, zespoły śpiewacze i grupy obrzędowe, dokumentujące większość przeglądów folklorystycznych, konkursów sztuki ludowej. W audycjach tych utrwalone zostały najstarsze formy tańców ludowych, tradycyjne wiejskie stroje, zabytki architektury dawnej polskiej wsi, przedstawiciele ginących zawodów: kowale, bednarze, rymarze, kołodzieje.
W 2001 roku rozpoczął prace nad wydaniem zebranych zapisów, nie publikowanych dotychczas nut i tekstów przyśpiewek z końca XX wieku, związanych z tańcami ludowymi Rzeszowszczyzny. Od 2002 r. realizował kolejny cykl programów „Mapa folkloru Podkarpacia”, którego celem jest przypominanie postaci najstarszych twórców ludowych – wiejskich muzykantów, tancerzy, śpiewaków, którzy do tej pory działają na Podkarpaciu. Wszystkie programy Jerzego Dyni zostały szczegółowo udokumentowane i przekazane do Archiwum Oddziału Telewizji Polskiej w Rzeszowie. Powstał w ten sposób niepowtarzalny zbiór zapisów, utrwalający obraz dawnej, odchodzącej wsi.
Za swoją działalność na rzecz folkloru red. Jerzy Dynia otrzymał dwukrotnie nagrodę im. Franciszka Kotuli, (1990, 2001), za całokształt działalności w 1999 r. nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego, a w roku 2001 nagrodę ALIANZ za działalność na rzecz kultury w dziale MEDIA, w tym samym roku nagrodę Miasta Rzeszowa. W 2005 roku został laureatem prestiżowej Nagrody Kolberga za upowszechnianie kultury ludowej. W maju 2009 roku otrzymał Srebrny Medal ZASŁUŻONY KULTURZE GLORIA ARTIS, zaś w listopadzie Krzyż Kawalerski Orderu Świętego Stanisława.
Jerzy Dynia był członkiem grupy ekspertów Polskiej Sekcji C.I.O.F.F. Z jej ramienia uczestniczył w pracach rad artystycznych odbywających się w Polsce międzynarodowych festiwali folklorystycznych. Był autorem książek: „Z mojej loży”, i „Muzyczne klimaty”, pracował też zbiór „Zakochani w Rzeszowie” zawierający nuty i teksty piosenek mówiących o mieście. Zapoczątkowało to w Rzeszowie organizowanie dorocznych koncertów, podczas których wykonywane są wyłącznie piosenki o tym mieście
W ostatnich latach związany był także z „Podkarpacką Historią”. Był członkiem zespołu redakcyjnego, publikował teksty o ciekawych postaciach kultury i wydarzeniach kulturalnych w regionie. W 2019 roku został laureatem „Lamp Podkarpackiej Historii” przyznawanych za szczególne zasługi dla popularyzacji przeszłości i tradycji Polski południowo-wschodniej. Działał w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, w latach 2012-2016 był członkiem zarządu oddziału rzeszowskiego.
